bir küçücük kız çocuğu bak duruyor orada hala,
anlatamam gördüklerimi o neşeli çocuğa...

16 Eylül 2013 Pazartesi

yitik

   


        kaybettiğim cümlelerimi bir sahafta bulsam. kalemden duvarlar ördüğüm ruhumun kırıklarını. halleşsem onlarla. nasıl olduklarını sorsam. nasıl oluştuklarını. özlemerini. yitiklerini, kırıklarını, bitirdiklerini.... onlar da sorsalar dedimi. halleşsek, dertleşsek, sezgileşsek...

        anlam nedir desem; baksalar boş boş.... yansa içim bi' de onlar için...

        ... neyse burada bırakayım şimdilik. ne gayrısını anlatabilirim zira ne de berisini...

      yine geleceğim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder