Hikaye

          Günlerden gün, gecelerden geceyken... Bir varken ve aslında birden başka hiçbir şey hiç var      olmamışken... Ben senken; ki sen olmadan önce aslında hiçbir şey olmamışken...
         Ruhumdaki cümleler bir karartı halindeyken ve şifrelerimi kendimden bile saklamışken... Düşlerim istek değilken ve isteklerim uçurumken... Ve ben uçuruma düşmemişken, yani sağ salimken...
        Bir kız varmış... Hikayesi hiç başlamamış; belki başlamışken sonlanmış... O iki arada bir derede gördükleri ve işittikleri zımbalanmış takvimin öteki yapraklarına...
       Ve sonra kız gördüklerini hiç unutmamış... Bu hikaye de böyle sonlanmadan noktalanmış...