yitik

   


        kaybettiğim cümlelerimi bir sahafta bulsam. kalemden duvarlar ördüğüm ruhumun kırıklarını. halleşsem onlarla. nasıl olduklarını sorsam. nasıl oluştuklarını. özlemerini. yitiklerini, kırıklarını, bitirdiklerini.... onlar da sorsalar dedimi. halleşsek, dertleşsek, sezgileşsek...

        anlam nedir desem; baksalar boş boş.... yansa içim bi' de onlar için...

        ... neyse burada bırakayım şimdilik. ne gayrısını anlatabilirim zira ne de berisini...

      yine geleceğim...

yazma humması

ben geldim yeniden. uzunca olmuş görüşmeyeli. beynimdeki mikrodüzey fikir akımları rahat bırakmıyor yine. yazma humması tuttu. artık buralarda olacak gibiyim. sizi de beklerim... bir çayı bazen; bazen bir tek kelimeyi, bir acıyı veyahut  bazan tek bir an sessizliği paylaşmak üzere...

hoş geldim... satırlar getirdim....